شنيده ها، درست ها و نادرست ها از ايران و كانادا و آمريكا

1- براي دريافت آپديت در اين وبلاگ ايميلي سفيد با موضوع member به [e-mail] بزنيد.

2- ايميلها و نظرات رو انگليسي يا فارسي بنويسيد و نه فينگليش لطفاً.

3- لطفاً از ايميل به جاي دادن نظر خصوصي استفاده كنيد چون نمي تونم هندل كنم (مي بخشيد).

4- سايت دانشجويان ايراني در كانادا و آمريكا www.applyabroadnow.com

5- سايت زبان www.LBNnow.com رجوع شود به قسمت دانلود فايلهاي زبان: فلش كارت و فايلهاي صوتي

با سلام خدمت همه دوستان عزيز

يكي از دوستان براي من ايميلي ارسال كرده بود كه توش يه لينك بود و در اون در حدود 40 مورد از بدي هاي مهاجرت و سختي ها و مشكلات اونها رو نوشته بود. از من خواسته شد تا نظر خودم رو بگم در مورد اونها و اينكه آيا اين قضاوتهايي كه در اين نوشته ها در يه وبلاگي هست درسته يا نه. من همه رو خوندم و تصميم گرفتن ده مورد ده مورد بصورت پست مختصر جواب بدم. سعي كردم 90 درصد اونطوري بنويسم كه بي طرف باشه و حقيقت ماجرا رو از ديد خودم بگم. 

1.       هر چی در مورد خارج و کانادا و مملکت فرصتها شنیده اید را بریزید سطل آشغال اول. 

خير اينگونه نيست. كانادا كشور فرصت هاست. شما پيشرفتي كه در اينجا حاصل مي كنين يه مقدار طعمش البته با ايران فرق داره. تو ايران مردم يك شبه مي خوان پولدار بشن و شايد به نوعي به اين عادت كردن و وقتي اين راحت الحلقوم براشون فراهم نميشه فكر ميكنن ديگه فرصت ها از دست رفته. اتفاقا من به جد مي گم براي انسانهاي تلاشگر و زحمتكش كه دنيال يك شبه پولدار شدن نباشن و صد البته زندگي با رفاه نسبي (حداقل حقوق انساني) رو بخوان كانادا رو بايد تجربه كنن. كانادا جاي مفت پول در آرودن و سر ملت رو كلاه گذاشتن نيست. اينطور نيست كه شلوار جين رو بخري 100 لب مرز يا از مالزي يا ... و بعد به هزار دروغ تعريف و تمجيد بفروشي 80 هزار تومن. اين چيزا تو كانادا محاله. هر چقدر پول بدي آش مي خوري. هست جين 300 دلاري بله، اما به همون اندازه كار مي كنه. جين 5 دلاري هم هست تو كانادا. مهم اينه كه هر كسي بنا به وسعش مي تونه زندگي كنه و شرايط با ايران خيلي فرق داره. كانادا مملكت فرصت ها نيست؟ تو كانادا مراكزي هستند كه به ايده هاي نو و كساني كه مي خوان خودشون بيزينس راه بيندازن كمك مي كنن. شما وقتي پروپوزال درست درمون ببري اونجا تا 40000 دلار بهتون وام ميدن و تا زماني كه بيزينس ران بشه به شما هفته اي 300-400 دلار براي گذران زندگيتون ميدن. اينجا وقتي زبان بلد نيستيد و تازه مهاجرت كرديد، خب براي اينكه كار پيدا كنيد بايد زبان بلد باشيد،  لذا مي كن بريد كلاس زبانهايي كه ما براتون 8 ساعت در روز تدارك ديديم، و بهتون در ماه 600 دلار هم حقوق مي ديم تا 6 ماه. اگر شما تو كانادا كالج بري و مثلا حسابداري و نقاشي بخوني بهتون در ماه تا 900 دلار ميدن كه بعد از تحصيل تنها 200 دلار اون رو در ماه بايد پس بديد و بعد با اون مدرك كالج حالا يه كار بخور نميري هم پيدا مي كنيد. ... شما الان برو كانادا پول داشته باش بخوا بيزينس راه بندازي، مثل آب خوردن كارتون انجام ميشه، كاغذ بازي نداره. (تو مهاجرت كاغذ بازي هست اما وارد كه شديد از اين خبرها نيست تا جايي كه من مي دونم و برخورد داشتم چه درس چه بيزينس). اينها براي شما ايجاد فرصت مي كنن. پشت سرتون راه نمي فتن منت بكشن اما وقتي خودتون پايه باشيد تا خيلي بهتون كمك مي كنن. بسيار open-minded هستن. توششون آدمهاي بد قلق و گير بده هم وجود داره اما 20 درصد (ايران 80 درصد فكر ميكنم). از طرفي شما اگر مدرك دكتري داشته باشيد خب كار پيدا كردن خيلي سخت ميشه و رقابتي. مثل ايران نيست كه هتل باشه. اتفاقا من چند روز پيش داشتم با خودم فكر مي كردم كه چرا اينا انقدر پيشرفت كردن، بعد به خودم گفتم خب كار زياد مي كنن مفيد. بعد گفتم خب چي شده كه اينها كار زياد مي كنن، ديدم اينها كارشون تضمين شده نيست. كسي كم كاري كنه اخراج و جايگزين ميشه و كسي بخواد بازي در بياره اينها پارتي و منت كشي ندارن. اما بر عكس تو ايران: خانم فلاني منشي يا مسئول فلان چيز در وزارت علوم ... تا ابد الدهر و واصل شدن به ديار باقي ايشون اونجا تشريف دارن. حالا هر طوري دلش بخواد كار ميكنه و برخورد مي كنه. بخواد اخراج بشه دم كسي رو مي بينه كه اول آوردش سر كار، اون هم رفيق رئيس كل. بعد همه چيز ماست مالي ميشه و اخراج و شكايت شما به هيچ جا نمي رسه. به نظر من فرصت ايجاد كردم يه گوشش به فرهنگ بيزينس يه مملكت هم بر مي گرده كه متاسفانه مانند قسمتهاي ديگه ما اينجا مشكل فرهنگي داريم. براي همين هم به طور خلاصه اينجا كشور فرصت ها هست براي كساني كه ارث و ميراث و پول باد آورده ندارن. اما اگر از اون پولها داشته باشي بشين ايران كه بهترين جا هست. ... تو كانادا شما سير در آمدتون صاف هست (بر خلاف ايران كه سالي 20 درصد اضافه ميشه و 8 آدم گرو 9 هستش) اما تورم هم نداريد. كلا تو كانادا مردم خيلي پس انداز نمي كنن. پول در ميارن خرج مي كنن و لذت مي برن. كسي تو حساب بانكيش پول زياد نگه نمي داره.  به محض اينكه شغل پيدا مي كنن بانك بهشون براي خونه وام ميده. ماشين صفر هم مي خرن 20000 دلار از دم قسط ماهي 250 دلار بدون سود با پنج سال گارانتي از سپر جلو تا عقب. انقدر هم تحويلتون مي گيرن كه خجالت مي كشيد. طرف تو بانك كار ميكنه ماهي 3500 دلار در مياره. 1500 تا قسط ميده و 1000 تا هم مي خوره و مي پوشه در ماه و بقيه اش رو هم ميذاره كنار كه كريسمس بره قشلاق. آخر هفته ها هم همه بيرون و تفريح و كسي تو خونه نمي شينه. اينجوري پولشون خرج ميشه و جمع نمي كنن معمولا. تازه بچه كه ميارن دولت بهشون حقوق ميده، بيكار بشن حقوق ميده، بيمارستان و درمان هم مجاني كلا. ديگه در مورد ايران نمي گن خودتون بهتر مي دونيد. 

2.      لطفا برای زندگی عادی و زیر معمول ( اکونومی- گدایی- چینی!) در اینجا ماهی 3000 دلار حتما همراه داشته باشید برای حداقل یکسال اگر خوش شانس باشید. اگر خانواده هستید که خدا به شما رحم کنند به ازاء هر نفر یک %20 بکشید روی مبلغ فوق برای تورنتو- نکته اینکه اصولا خرج با تهران یکی است اگر اجاره خانه را حساب نکنیم. 

در تورنتو هزينه ها بالاست. خانه اي كه در تورنتو اجاره مي كنيد 1500 دلار است و همان خانه در مونترال 700 دلار. حقوق ها در هر دو جا يكي است تقريبا. بااطبع شما در تورنتو هزينه هاي بالاتري خواهيد داشت. يه كم تو اين قيمت 3000 تا اغراق نهفته هست به نظر من اما همينه كلا تو تورنتو. اما تو مونترال خيلي همه چيز ارزونه. واقعا مونترال عاليه براي زندگي. از طرفي انگليسي زبان بودن در تورنتو يك مزيت هست كه جاي پيشرفت رو براي كساني كه فرانسه بلد نيستن زياد مي كنه اما شما فرانسه بلد باشيد مونترال جاي خيلي خوبيه. 

3.      مدارک تحصیلی ایرانی خودتان را به محض ورود بگذارید دم کوزه آبش را بخورید- اگر دکتر هستید که خدا یه شما رحم کند. از اول امتحانات و اینها. حالا یک چند سالی گرفتار هستید تا اجازه کار بگیرید. رادیو لوژیست وغیره که واویلا

درسته. كسي به مدرك ايراني اينجا اهميت نمي ده. تازه اگر مدرك كانادايي داشته باشيد بايد دنبال كار بگرديد و وقتي پيدا كرديد نون شما در روغن است. ... يقينا اين سيستم با سيستم پارتي بازي ايران و كساني كه تو ايران اينطوري بزرگ شدن و ميان كانادا نمي خونه. چرا؟ چون طرف نمي تونه روي پاي خودش وايسه و وقتي با اين محيط مواجه ميشه شكست مي خوره. اگر در خودتون ميبينيد اينها رو بريد كانادا و الا هرگز آغوش گرم مادرتون رو رها نكنيد. آدنهاي با جربزه و زحمت كش در جايي مثل كانادا موفق خواهند بود و از زندگي با رفاه نسبي برخوردار خواهند شد اما در ايران اين گروه شايد در خوراك هم دچار مشكل شوند چون راهي براي پيشرفت ندارند و اصولا به آنها بها داده نميشود. 

4.      بعد از اینکه مدرک تحصیلی را گذاشتید دم  کوزه آنرا بفرستید محض دلخوشکنک یک مراکزی هستند وابسته به دولت 300 دلار می گیرند مدارکتان را تایید یا رد می کنند. لازم است چون برای دانشگاه و استخدام لازم است. البته اگر قبول شدید. برای هر نسخه اصل تایید اضافه یک 30 دلار جدا می گیرند.

خب بهتر از هيچيه كه. دارن به مدارك كشور ما اجر ميذارن. 

5.      یک دوره کاریابی و رزومه نویسی مجانی بروید. کلاسها بد نیست و همه جا هم هست. اما منجر به کار پیدا کردن زود نخواهد شد. اصولا تا سال 2011 اینجاها نیایید که وضع اقتصاد خراب است اگر هم بهتر شود ایندقدر از کارمندهای خودشان بیکار شده اند که باید برگردند سر کار که نوبت به شما نمی رسد.

درست است. بايد يه فرقي با بقيه داشته باشيد تا بتونيد كار پيدا كنيد. بايد آدم موفق و زحمتكشي باشيد. اينطور نيست كه اينجا همه اخراج شده باشند و بيكار. اين بحران اقتصادي البته هميشه تو ايران بوده. وقتي ميايد اينحا اصلا چيزي از بحران نمي فهميد چون همه چيز سر جاي خودشه. حالا با اخرج و يه سري مسائل كل مشكلات حل شده ولي تو رسانه ها خيلي بزرگ كردن. اين بحران رو اصلا من نديدم تو اين چند ساله و متوجهش نشدم. چون جايي بودم قبلا كه كلا بحران بود. (كه البته من در برخي جاها مقصر رو همين كشورهاي ثرتمند مثل آمريكا و كانادا و انگليس و فرانسه ميدونم كه دنيبال يه چيزايين). 

6.      اگر اهل مشروب و سیگار و اصولا مفاسد هستید در همان ایران بمانید که اوضاع اینجا خراب است. به جرات می توانم بگویم میزان مصرف مواد مخدر و مشروب در ایران چند برابر کانادا است. شاید تهران به اندازه کل کانادا مواد و مشروب مصرف می شود ( به آمار دولتی مراجعه کنید). اگر اسلامی و حزب اللهی و حجابی هستید بشتابید اینجا که غفلت موجب پشیمانی است. خلاصه اگر می خواهید بقول معتادین پاک شوید بیایید اینجا. از این مملکت اسلامی تر کسی ندیده. دلیلش هم واضح است. خیلی گران است. راستی مشروب فروشی فقط در انحصار دولت است ساعت کار مشخص هم دارد. ببینن داری مشروب قاچاق می فروشی چوب به ماتحتت می کنند. تازه الان یه کم بهتر شده نسبت به 30 سال پیش. سیگار کشیدن هم که حکم کشیدن تریاک را دارد. سیگاری خیلی کمتر از  ایران هست.

اينكه اينجا اسلامي است شكي در آن نيست اما دليل آن گراني نيست. 

از سيگار شروع كنيم. اينجا دو قشر سيگار مي كشن بيشتر. پيرها و جوانها. جوانها معمولا خلاف هستند. پيرها بيزينسمن يا وومن. آمار سيگار بسيار پايين تر از ايران است. خيلي كم ديده ميشه.

مواد و معتاد كه من حداقل نديدم (نرفتم اون جاها كه ببينم). تك و توك تو خيابون ديدم اما تو اين چند سال شايد 3 يا 4 تا. ايران خب وضع فرق داره. كنترل كمتره و بيشتر تو خيابونها مي بينيد. 

حجاب و اسلامي بودن كه كاملا موافقم. تو كانادا شما مي تونيد به معناي واقعي كلمه ديندار باشيد. بدون دين آزاد است و ديندار هر طور بخواهد لباس مي پوشد و عزاداري مي كند و جشن مي گيرد. اصلا من در ايران الان اسلام را محجور مي بينم. اگر دولت تبليغات اسلامي نمي كرد شايد بيشتر مردم الان شديدا به دوران پيش از رضا خان بر مي گشتند چون تحت محدوديت شديد قرار دارند. دين چيزي نيست كه بشود آن را به زور بر مردم تحميل كرد. دين در افكار و عقده است. متاسفانه در مملكت ما به ظاهر اهميت داده ميشود تا باطن. حجاب باشد حالا رفت خانه هر كار خواست بكند. اين ميشه كه مركز تربيت فرزندان ميشن همون خونه ها و شما مي بينيد كه اين روش بعد از يك نسل رويش جوانها كه 30 سال است جواب نداده است. 

البته ناگفته نماند كه فضاي ماه رمضان و محرم در ايران با هيچ جاي دنيا قابل مقايسه نيست. در كانادا مسجد و مراكز اسلامي (حسينيه هاي ايران = در كانادا مي شود مراكز اسلامي) هست اما محدود به همان جا هست. در ايران فضا فضاي ديانت است و مردم حجاب دارند و مسجد وجود دارد (كه البته درش بسته است بيشتر و در خيابان نمازتان قضا شود بايد در كنار خيابان بايستيد و اينها براي مملكت اسلامي ما زشت است) اما اينجا فضا متفاوت است. 

در باب كسب علم و دانش ديني خب ايران قابل مقايسه نيست با هيچ جاي دنيا و كساني كه در ايران كلاسهاي ديني مي روند اينجا با فقر شديد مواجه خواهند شد. كسي نيست از او ياد بگيريد يا سوال بپرسيد و بايد با تلفن و اينها باشد كه خيلي هم راحت نيست. بعضا كلاسهاي آنلاين هم مي گذارند و مي شود استفاده كرد هفته اي 5-6 ساعت اما باز هم مثل ايران و ارتباط مستقيم نيست. اينجا به نظر من مي شود ديندار بود و در دين پيشرفت كرد اما اين سير شيب كمي دارد. در ايران اگر بتوانيد ديندار بمانيد بهترين جا براي پيشرفت است چه براي خود چه براي فرزندانتان. وقتي در اينجا در سال آخر راهنمايي براي بچه ها (به منظور آمورش) از س.ك...س زنده استفاده مي شود ديگر چه مي خواهيد؟ از آقا و خانمي دعوت مي شود و مي آيند و زنده در كلاس آموزش مي دهند (ببيند چقدر روشنفكر و نايس هستند!!!!!!)

در ايران البته مشكل اينجاست كه در دينداري مجبور به اقرار و قبول برخي چيزها هستيد و الا شما را خانه نشين مي كنند يك سري دستهايي كه شايد خود حكومت هم موافق نباشد. اما وجود دارند. انگ چسباندن، شما را جزو گروهي دانستن، محدود كردن فعاليتهاي ديني شما به آن چيزي كه نبايد الزاما باشد از ويژگيهاي ديگر زندگي ديني ايران است. اگر بتوان از اينها فارغ بود بهترين جا براي دينداري و پيشرفت ايران است. اينجا شما ناخواسته با خيلي چيزها قاطي ميشيد. روزمرگي زندگي اينجا شما رو ميگيره. ديگه تلوزيوني نيست كه اتوماتيك شما رو در معرض خطابه قرار بده (حالا كاري ندارم خيلي از اينها تو تلوزيون ايران چرت هست اما چيزها خيلي خوب و كاردرست هم خيلي هست اگر منصف باشيم) و شما كم كم فراموشي بهتون دست مي ده.

آخه دينداري كه فقط نماز و روزه و حجاب نيست. اينها فروع دين هستند. بخوايم دقيق تر در مورد دينداري صحبت كنيم، در غرب ديندارها ديندار مي مانند حتي ثابت قدم تر از ايران (اما در فروع) و در ايران مي شود در همه جهات پيشرفت داشت. اينجا به نوعي آدم با حجاب همينكه حجابش را نگه داشته احساس غرور مي كند و كلا تمركزش روي همان است. اما واي از اعتقاد و افكار. من الان دوستانم اينجا هستند كه حجاب دارند، نماز مي خوانند اما از ... بدتر. يك دين گزينشي براي خود در آورده اند و براي خود حكم صادر مي كنند و زندگي ميكنند و خوشحال هستند كه دين دارند.

ساده بگم، تو ايران شما در معرض رسانه و آدمهاي ديندار درست (حالا كم) هستيد. در نشست و برخواستهايتان چيزهايي اتوماتيك عايدتان مي شود، چرا كه اهل تحقيق نيستيد و اگر اعتقادي در اين بين حاصل شد كه شد نشد هم نماز و زوره را داريد و همين براي شما كافي است. همين شخص را برداريد بگذاريد كانادا. محيط عوض مي شود. اعتقادات رو به زوال مي روند. حجاب و نماز مي ماند اما عقيده در نشست و برخواستها مي پرند (كه بعضا بعدها همان فروع و حجاب هم مي پرد. همين شخص در ايران بود با حجاب نهايتا از دنيا مي رفت و نماز خوان). دينداري شما در اينجا محدود به چند فروعيات مي شود اگر در ايران اهل تحقيق و تفحص نبوده باشيد. اهل تحقيق هم بوده باشيد اينجا براي شما زندان مي شود كه دست شما را كاملا مي بندد. براي چند سال آمدن اكي هست البته. مي رويد درستان را مي خوانيد، با اديان ديگر تماس مي گيريد، از كتابهاي آنان استفاده مي كنيد، بر عليه دين خودتان مطلب بيشتر مي خوانيد (هر چند كم مغز و بي محتوا) اما براي طولاني مدت به هيچ كس اينجا را براي دينداري و فرزند بزرگ كردن توصيه نمي كنم. 

مي خواستم ده تا ده تا باشه اما تا اينجا حرف زياد شد و ذهنم خسته شد راستش (دلم هم گرفت يه جورايي). ان شا الله در پستهاي بعدي ادامه را مي گذارم.